 |
| ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ |
Εισαγωγή
Το βιβλίο "Παροιμία οφείλει τον τίτλο του στο περιεχόμενο του, που συνιστά μια ουλλογή συμβουλών, παραινέσεων και γνωμικών που αφορούν στην ηθική οικοδομή του ατόμου.
Στην ελληνική μετάφραση των Εβδομήκοπα (Ο') κατατάσσεται το έργο στα "Ποιητικά - Διδακτικά Βιβλία" της Παλαιάς Διαθήκης, ενώ στην Εβραϊκή Βίβλο στην ομάδα "Αγιόγραφα".
Οι "παροιμίες" συνιστούν συνήθως σύντομες φράσεις, εύκολες ν' απομνημονευθούν, στις οποίες αποτυπώνεται η ατομική ή συλλογική εμπειρία από την αντιμετώπιση διαφόρων καταστάσεων της καθημερινής ζωής και οι οποίες μεταδίδοπαι προφορικά από γενιά σε γενιά με σκοπό να προσφέρουν στους ανθρώπους συμβουλές για την επίτευξη της ευτυχίας και της ευημερίας υπό τις υφιστάμενες συνθήκες του κόσμου. Αυτό το είδος της "σοφίας", που ήταν ευρύτατα διαδεδομένο στους Αιγύπτιους, Βαβυλώνιους και ιδιαίτερα
στους Άραβες, καλλιεργήθηκε και στον Ισραήλ και εμπλουτίστηκε με θρησκευτικές ιδέες. Ος πρώτος και σπουδαιότερος σοφός αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη ο βασιλιάς Σολομών (Α'Βασ 5,9-14), στον οποίο αποδίδονται πολλά σοφιολογικά έργα. Αργότερα και άλλα πρόσωπα ασχολήθηκαν με τη συλλογή και καταγραφή παροιμιών (πρβλ. Παρ 25,1' 30,1).Το βιβλίο "Παροιμία οφείλει τον τίτλο του στο περιεχόμενο του, που συνιστά μια ουλλογή συμβουλών, παραινέσεων και γνωμικών που αφορούν στην ηθική οικοδομή του ατόμου.
Στην ελληνική μετάφραση των Εβδομήκοπα (Ο') κατατάσσεται το έργο στα "Ποιητικά - Διδακτικά Βιβλία" της Παλαιάς Διαθήκης, ενώ στην Εβραϊκή Βίβλο στην ομάδα "Αγιόγραφα".
Οι "παροιμίες" συνιστούν συνήθως σύντομες φράσεις, εύκολες ν' απομνημονευθούν, στις οποίες αποτυπώνεται η ατομική ή συλλογική εμπειρία από την αντιμετώπιση διαφόρων καταστάσεων της καθημερινής ζωής και οι οποίες μεταδίδοπαι προφορικά από γενιά σε γενιά με σκοπό να προσφέρουν στους ανθρώπους συμβουλές για την επίτευξη της ευτυχίας και της ευημερίας υπό τις υφιστάμενες συνθήκες του κόσμου. Αυτό το είδος της "σοφίας", που ήταν ευρύτατα διαδεδομένο στους Αιγύπτιους, Βαβυλώνιους και ιδιαίτερα
Παρ' όλο που το βιβλίο έχει το χαρακτήρα ηθικού εγχειριδίου, χωρίς ιδιαίτερα θεολογικά ενδιαφέροπα, και παρ' όλο που συχνά οι παροιμίες παρατίθεπαι χωρίς συστηματική τάξη και στενή συνάφεια με τις προηγούμενες και τις επόμενες, διήκου-σα ιδέα του έργου είναι η αρχή ότι η επιτυχία στη ζωή δεν εξαρτάται μόνον από την ανθρώπινη εξυπνάδα, αλλά προϋποθέτει πρώτα και κύρια την αναγνώριση του θεού και την τήρηση των επολών του (1,7' 2,4-5' 9,10' 15,33). Συχνά επίσης η σοφία παριστάνεται ως πρόσωπο (8,1εξ' 9,1εξ) που ζει κοντά στο Θεό και δια της οποίας ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο. Με τις παραστάσεις αυτές προετοιμάζεται η περί Λόγου (Ιω 11 εξ) και Σοφίας του Θεού (Α'Κορ 1,24) διδασκαλία της Καινής Διαθήκης (βλ. λήμματα "Λόγος" και "Σοφία" του Γλωσσάριου).
.jpg)
.jpg)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου