Παράδεισος και Κόλαση

ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΚΑΙ ΚΟΛΑΣΗ 

Ο λόγος  για παράδεισο και κόλαση στην Καινή Διαθήκη είναι συχνός.  

Στο  Λουκ.   23,  43  ο  Χριστός λέει  στον   ληστή:«σήμερον μετ’ ἐμοῦ  ἔσῃ  ἐν τῷ παραδείσῳ». Στον  παράδει σο όμως αναφέρεται και  ο ληστής  λέγοντας (23.42): «μνήσθητί μου Κύριε […] ἐν τῇ  βασιλεία σου».  Κατά  τον  Βουλγαρίας Θεοφύλακτο (P.G. 123, 1106) «ὁ γὰρ  ληστής ἐστι  μὲν ἐν παραδείσῳ, ἤτοι  τῇ βασιλείᾳ».

Ο Απ.  Παύλος (Β΄ Κορ.  12, 3-4)  ομολογεί  ότι  ήδη  σ’ αυτόν τον κόσμο,  «ἡρπάγη εἰς  τὸν  παράδεισον καὶ  ἤκουσεν ἄρρητα ρήματα, ἃ οὐκ  ἐξὸν ἀνθρώπῳ λαλῆσαι». Στην  Αποκάλυψη διαβάζουμε:  «Τῷ νικῶντι δώσω  αὐτῷ φαγεῖν ἐκ  τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς,  ὅ ἐστιν ἐν τῷ παραδείσῳ τοῦ Θεοῦ μου»  (2,7) Και ο Αρέθας  Καισαρείας ερμηνεύει: «παράδεισον τὴν  μακαρίαν καὶ αἰωνίζουσαν ἐκληπτέον ζωήν» (P.G.106, 529). Παράδεισος-αιώνιος ζωή-βασιλεία Θεού  ταυτίζονται.

Για την κόλαση:  Ματθ.  25.46 («εις κόλασιν  αιώνιον»),  25, 41 (πυρ αιώνιον), 25, 30  «σκότος εξώτερον», 5, 22 «γέεννα  πυρός». Α΄ Ιω.4,18 («…ότι ο φόβος  κόλασιν  έχει»). Με όλους  αυτούς τους  τρόπους δηλώνεται αυτό  που  εννοούμε  με τον  όρο «κόλασις».

ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΚΑΙ ΚΟΛΑΣΗ by ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ

Kindly Bookmark this Post using your favorite Bookmarking service: