 |
| ΚΡΙΤΑΙ |
ΚΡΙΤΑΙ
Εισαγωγή
Οι Κριτές, στην εποχή των οποίων αναφέρεται το ομώνυμο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, ήταν πολιτικοί ή στρατιωτικοί ηγέτες των ισραηλιτικών φυλών πριν από την εγκαθίδρυση της μοναρχίας. Τον τίτλο του Κριτή έφεραν διάφορα πρόσωπα με ποικίλα χαρακτηριστικά. Πρόκειται κατ' αρχήν για τοπικούς πολιτικούς ηγέτες, οι οποίοι ασκούσαν διοικητική εξουσία στα όρια της πόλης ή της φυλής τους και για τους οποίους παρατίθεπαι στο βιβλίο μόνον κάποια σύπομα βιογραφικά σημειώματα (λεγόμενοι "μικροί Κριτές": Σαμγάρ, Τωλά, Ιαΐρ, Ιβσάν, Αιλών, Αβδών). Ο ίδιος τίτλος αποδίδεται και στους χαρισματικούς ηγέτες που αναδεικνύει ο Θεός σε κρίσιμες περιόδους, για να σώσουν και απελευθερώσουν το λαό του από την απειλή και καταδυνάστευση των γειτονικών λαών και στο έργο των οποίων γίνεται λεπτομερής αναφορά οτο βιβλίο (λεγόμενοι "μεγάλοι Κριτές": Οθνιήλ, Εούδ, Δεβόρα και
Βαράκ, Γεδεών, Ιεφθάε, Σαμψών).Εισαγωγή
Οι Κριτές, στην εποχή των οποίων αναφέρεται το ομώνυμο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, ήταν πολιτικοί ή στρατιωτικοί ηγέτες των ισραηλιτικών φυλών πριν από την εγκαθίδρυση της μοναρχίας. Τον τίτλο του Κριτή έφεραν διάφορα πρόσωπα με ποικίλα χαρακτηριστικά. Πρόκειται κατ' αρχήν για τοπικούς πολιτικούς ηγέτες, οι οποίοι ασκούσαν διοικητική εξουσία στα όρια της πόλης ή της φυλής τους και για τους οποίους παρατίθεπαι στο βιβλίο μόνον κάποια σύπομα βιογραφικά σημειώματα (λεγόμενοι "μικροί Κριτές": Σαμγάρ, Τωλά, Ιαΐρ, Ιβσάν, Αιλών, Αβδών). Ο ίδιος τίτλος αποδίδεται και στους χαρισματικούς ηγέτες που αναδεικνύει ο Θεός σε κρίσιμες περιόδους, για να σώσουν και απελευθερώσουν το λαό του από την απειλή και καταδυνάστευση των γειτονικών λαών και στο έργο των οποίων γίνεται λεπτομερής αναφορά οτο βιβλίο (λεγόμενοι "μεγάλοι Κριτές": Οθνιήλ, Εούδ, Δεβόρα και
Το βιβλίο των Κριτών έπεται του βιβλίου του Ιησού του Ναυή και ανήκει στα "Ιστορικά Βιβλία" της Παλαιάς Διαθήκης, ενώ στην Εβραϊκή Βίβλο κατατάσσεται στην ίδια σειρά, αλλά στην ομάδα "Προγενέστεροι Προφήτες".
Μετά την εισαγωγή (1,1-2,5), που επανέρχεται στο θέμα της εγκατάστασης των ισραηλιτικών φυλών στη Χαναάν (πρβλ. εισαγωγή στο βιβλίο Ιησούς του Ναυή), το κύριο μέρος του βιβλίου των Κριτών (2,6-16,31) αναφέρεται στη δράση δώδεκα συνολικά Κριτών και στο τελευταίο τμήμα του (κεφ. 17-21) παρατίθεπαι αφηγήσεις για γεγονότα που διαδραματίστηκαν κατά την προμοναρχική περίοδο.
Η περιγραφή της δράσης των Κριτών δεν γίνεται με αυστηρά ιστορικά κριτήρια (πρβλ. εισαγωγή στο βιβλίο Ιησούς του Ναυή), ούτε παρατίθεται μια πλήρης και συνεχής ιστορία του Ισραήλ κατά τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, αλλά ο συγγραφέας, οντλώπας υλικό από αρχαίες πηγές, αφηγείται μεμονωμένα γεγονότα της ιστορίας βσς ή περισσότερων φυλών με θεολογικούς κυρίως στόχους. Έτσι, επιλέγει κατά την αφήγηση ένα τυποποιημένο θεολογικό σχήμα, που συνοψίζει τη διδασκαλία του βιβλίου: Η απομάκρυνση του Ισραήλ από το Θεό έχει ως συνέπεια την εγκατάλειψή του οπό αυτόν και την καταπίεσή του από γειτονικούς λαούς· μετά τη μετάνοια του λαού κοι την επίκληση του Θεού, αυτός αναδεικνύει κάποιον σωτήρα, τον Κριτή, ο οποίος απελευθερώνει τους Ισραηλίτες και αποκαθιστά την τάξη' μετά το θάνατο του Κριτή όμως η ιστορία επαναλαμβάνεται και πάλι από την αρχή. Η σωτηρία, λοιπόν, και η επιβίωση του Ισραήλ στη γη της επαγγελίας εξαρτάται αποκλειστικά από την ποιότητα
σχέσεων του με το Θεό.
.jpg)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου