3:42 μ.μ.

ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΔΗΜΟ - Ή άγάπη μας πρός τό Θεό

0 σχόλια




ΜΑΘΗΤΕΙΑ  ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΔΗΜΟ
Σταχυολόγηση καί διασκευή κειμένων άπό τά «Πνευματικά Γυμνάσματα» τοϋ όσιου Νικοδήμου τοΰ 'Αγιορείτου
ΕΚΔΟΣΗ ΕΒΔΟΜΗ
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 2005

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ Νικόδημος ό 'Αγιορείτης (1749-1809)  είναι από τους πρωτουργούς τοϋ γνωστού πνευματικού κινήματος τών Κολλυβάδων, πού άνέδειξε πλήθος άγιων μορφών καί άπετέλεσε την ουσιαστικότερη προσπάθεια άληθινοΰ όρθόδοξου διαφωτισμού τού Γένους μας στά χρόνια τής τουρκοκρατίας.
Τόσο γιά τήν όσιακή βιοτή του όσο καί γιά τις ιερές συγγραφές του, μέ τίς όποιες διερμηνεύεται θεοφώτιστα ή πνευματική εμπειρία τής Εκκλησίας καί έκ-λαϊκεύεται φιλάνθρωπο ή ορθόδοξη θεολογία, ό άγιος Νικόδημος άνήκει στή χορεία τών μεγάλων έκκλησια-στικών πατέρων καί διδασκάλων.
"Ενα άπό τά σπουδαιότερα συγγραφικά του πονήματα είναι καί το βιβλίο Γυμνάσματα Πνευματικά. ”Αν καί βασισμένο, ώς πρός τή μορφή καί τή δομή, σέ όμοιότιτλο δυτικό έργο, που άποδίδεται στον ίσπανό παπικό μοναχό ’Ιγνάτιο de Loyola (1491-1556), ιδρυτή τοΰ Τάγματος των ’Ιησουιτών (ή, σύμφωνα με νεότερες έρευνες, σέ έργα τοΰ ιταλοΰ J.-P. Pinamonti, πού έζησε δυό αιώνες άργότερα), έντούτοις δέν προβάλλει τό λατινικό ήθος. Ή θεοκίνητη γραφίδα του άγιου δημιούργησε ένα ουσιαστικά πρωτότυπο «άριστούργη-μα» τής ανατολικής πνευματικότητος... μεθ’ όλων τών ουσιωδών χαρακτηριστικών τοΰ όρθοδόξου πνεύματος». Πρόκειται γιά μιά «πηγή ϋδατος άλλομένου είς ζωήν αιώνιον», όπου «ό θείος πατήρ έξεκένωσεν όλην τήν σοφίαν του καί τήν άγάπην του» (γ. Θεόκλητος Διονυσιάτης).
’Απ’ αυτό τόν εύχυμο πνευματικό καρπό τής σοφίας καί τής άγάπης τοΰ ίεροΰ Νικοδήμου σταχυολογήσαμε καί διασκευάσαμε τά κείμενα πού ακολουθούν. Τά προσφέρουμε στούς άδελφούς μας «πρός ,άνάγνωσιν καί οικοδομήν», σάν ευκαιρία μαθητείας στην άγιοπατερική σκέψη του.

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ

Ή άγάπη μας πρός τό Θεό

ΑΣ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ, άγαπητοί, ότι τρεις είναι οί σπουδαιότεροι λόγοι, πού μας παρακινούν — ή καλύτερα μας άναγκάζουν - ν’ άγαπαμε τό Θεό.
Ό πρώτος είναι, ότι ό ’Ίδιος μάς προστάζει νά Τόν αγαπάμε· ό δεύτερος, ότι Αυτός είναι άξιος άγάπης περισσότερο άπό κάθε άλλο· καί ό τρίτος, ότι Αυτός προκαλεΐ τήν άγάπη μας μέ τή δική Του άγάπη καί μέ αναρίθμητες ευεργεσίες.
Ή πρώτη άπ’ όλες τίς έντολές είναι: «Αγαπήσεις Κύριον τόν Θεόν σου έν όλη τή καρδία σου καί εν όλη τή ψυχή σου καί έν όλη τή διανοία σου αϋτη έστί πρώτη καί μεγάλη έντολή» (Ματθ. 22:37-38).
Είναι πρώτη, γιατί άποτελεΐ τό θεμέλιο όλης τής χριστιανικής ήθικής καί τελειότητος. Γι’ αυτό πρέπει νά έχει τήν πρώτη θέση στήν καρδιά τών χριστιανών. Ή άγάπη στόν πλησίον καί κάθε άλλη άρετή κρέμεται καί τρέφεται άπό τήν άγάπη στό Θεό.
Είναι πρώτη, γιατί έναντιώνεται λιγότερο άπό τίς άλλες έντολές στήν έλευθερία τοϋ άνθρώπου. Δέν μπορεί ποτέ ό άνθρωπος νά έκπληρώσει τήν έντολή αύτή, άν δέν τό θελήσει.
Είναι πρώτη, γιατί άποτελεΐ τήν ψηλότερη πνευματική κορυφή, πού μπορεί νά φτάσει ή ψυχή.
Είναι πρώτη, γιατί δέν έχει ποτέ τέλος. Γι’ αύτό είπε ό άπόστολος Παύλος, ότι «νυνί μένει πίστις, έλπίς, άγάπη, τά τρία ταΰτα- μείζων δέ τούτων ή άγάπη» (Α' Κορ. 13:13).
"Υστερα άπ’ αύτά, άς σκεφτοϋμε πόσο πρέπει νά τιμάμε αύτή τήν άρετή καί πόση προθυμία καί έπιμέλεια πρέπει νά δείχνουμε στήν εφαρμογή της. ’Ακόμα κι άν ό Θεός μάς άπαγόρευε νά Τόν άγαπάμε, έμεΐς θά έπρεπε άκατάπαυστα νά Τόν παρακαλοΰμε, ζητώντας Του νά μάς επιτρέψει τήν έκπλήρωση αυτής τής υψιστης αρετής. Καί τώρα μάλιστα, πού μάς προστάζει τόσο έντονα, είναι δυνατό νά μήν υπακούσουμε στήν έντολή Του;
Μά τί άλλο θά μπορούσαν ν’ άποζητήσουν οί κολασμένοι στόν άδη, παρά τή θεία άγάπη; ’Άν κηρυσσόταν στόν άδη μιά τέτοια έντολή, αύτή καί μόνο μπορούσε νά μεταβάλει άμέσως σέ γλυκιά θαλπωρή έκεΐνη τή βασανιστική καί άσβεστη φωτιά τής κολάσεως. Ή μεγαλύτερη δυστυχία τών κολασμένων είναι πού δέν άγάπησαν τό Θεό. Γι’ αύτό αθέτησαν τίς έντολές Του. Καί στήν άλλη ζωή τούς κολάζει άκριβώς ή έλλειψη αύτής τής αγάπης, όπως λέει ό άγιος ’Ισαάκ ό Σύρος: «Οί έν τή γεέννη κολαζόμενοι, τή μάστιγι τής άγάπης μαστίζονται... Τουτέστιν έκεΐνοι οϊτινες ήσθήθησαν ότι είς τήν άγάπην έπταισαν, μείζονα τήν κόλασιν έ-χουσι πόσης φοβούμενης κολάσεως» (λόγος πδ').
'Υπάρχει μεγαλύτερο άπ’ αύτό τό θαύμα τής συγκα-ταβάσεως τού Θεού, πού μας προστάζει νά Τόν άγαπά-με σά νά έχει άνάγκη άπό τήν άγάπη μας; Κι έμεΐς τόσο άναίσθητοι είμαστε, πού δεν καταλαβαίνουμε τό μέγεθος τής εύεργεσίας;
”Ας διαλέξουμε λοιπόν εν’ άπό τά δυό, γιατί ένδιάμε-ση λύση δέν ύπάρχει: ”Η θά αισθανόμαστε ευχάριστα τή φλόγα τής άγάπης τού Θεού καί έδώ καί στόν Παράδεισο, ή θά καιγόμαστε, χωρίς έλπίδα σωτηρίας, άπό τήν αιώνια φλόγα τού άδη. Ή μιά φλόγα είναι σωτήρια καί ζωογόνα, ή άλλη κολαστήρια καί θανατηφόρα. "Ομως καί οί δυό φλόγες ξεπετάγονται άπό τήν ίδια φωτιά, τήν άγάπη τού Θεού. Αύτή θά ευφραίνει στόν παράδεισο έκείνους πού τή φύλαξαν. Αύτή θά κολάζει στόν άδη έκείνους πού τήν άθέτησαν. «Ενεργεί γάρ ή άγάπη έν τή δυνάμει αυτής κατά διπλοΰν τρόπον τούς μέν άμαρτωλούς κολάζουσα..., τούς δέ τετη-ρηκότας τά δέοντα εύφραίνουσα έν αύτή» (άγ. ’Ισαάκ ό Σύρος, ό.π.). ”Ας μή φανούμε λοιπόν τόσο άνόητοι, καί προτιμήσουμε τή θανάσιμη φλόγα τού άδη άπό τή ζωογόνα φλόγα τής θείας άγάπης.
Ή άγάπη μας στό Θεό δέν πρέπει, βέβαια, νά περιορίζεται στά λόγια, άλλά ν’ άποδεικνύεται κι άπό τά πράγματα. «Τεκνία μου, μή άγαπώμεν λόγφ μηδέ τή γλώσση άλλ’ έν έργω καί άληθεία» (Α' Ίω. 3:18), παραγγέλλει ό άπόστολος. Καί πρέπει νά είναι μιά άγάπη δυνατή τόσο, πού, όταν έρθει άντιμέτωπη μέ όποιαδήποτε άλλη άνθρώπινη άγάπη, νά τή νικάει καί νά έπικρατεΐ — «ότι κραταιά ώς θάνατος άγάπη» (Ασμα 8:6).
Read More ->>

12:55 π.μ.

ΟΥΡΑΝΙΑ ΕΥΩΔΙΑ ΑΓΝΩΣΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ

0 σχόλια
ΟΥΡΑΝΙΑ ΕΥΩΔΙΑ ΑΓΝΩΣΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ
Σε όλη την περιφέρεια εκείνη, από τη Νέα Σκήτη μέχρι τη Μεγίστη Λαύρα, έχουν πολλοί Πατέρες και ευλαβείς προσκυνητές χριστιανοί, αισθανθεί να αναδίνει ουράνια ευωδία και άρωμα μοσχολίβανου.
Από τη Σκήτη της Αγίας Τριάδος, τα λεγόμενα «Καυσοκαλύβια» ανεβαίναμε με τον αδελφό μου Παντελεήμονα Μοναχό, στα Κελλιά της Κερασιάς.
Στο σημείο πού λέγεται «Χαΐρι», σε μια στροφή του δρόμου, αισθανθήκαμε έντονη ουράνια ευωδία.
Σταθήκαμε για λίγο, δεν μπορέσαμε να προχωρήσομε επί δέκα λεπτά (ΙΟ') της ώρας, με ένα λεπτό αεράκι ή ευωδία από πάνω, σαν να κατέβαινε από τον Άθωνα. Πώς να καταλάβει όμως κανείς, από που ερχότανε αυτό το θείο άρωμα;
Κάναμε το σταυρό μας, ξεκινήσαμε συνεχίζοντες την πορεία μας και σε λίγο χάθηκε ή ευωδία εκείνη.
Μετά άπ' αυτό πολλές φορές περάσαμε από το μέρος εκείνο, αλλά άλλη φορά δεν αισθανθήκαμε τίποτε και θέλομε να πιστεύομε, πώς στο ευλογημένο εκείνο μέρος του Αγίου Όρους, από τη θάλασσα μέχρι την κορυφή του Άθωνα, είναι γεμάτο από αγία Λείψανα οσίων Πατέρων, πού κατά καιρούς έχουν κοιμηθεί τον μακάριο και φυσίζωον ύπνο, κατόπιν σκληρού ασκητικού αγώνα, μέσα σε καλύβες και σπηλιές, των οποίων, σε πολλά μέρη σώζονται ακόμη ίχνη και ερείπια, όπως είναι οί Σκήτες πού παρήκμασαν και δεν υπάρχουν σήμερα σαν Σκήτες, όπως ήταν ή παλιά Σκήτη του Αγίου Βασιλείου, πού βρίσκονταν μεταξύ Καυσοκαλυβίων και της τοποθεσίας «Κρύα νερά», ή οποία, επειδή εκεί έκανε πολύ κρύο, μεταφέρθηκε στη νοτιοδυτική πλευρά του Καρμύλιου Όρους, πού οι ίδιοι Ασκητές συνέστησαν την νεώτερη αυτή Σκήτη, ή οποία όμως κι αυτή, σα Σκήτη, παρήκμασε και σώζονται σήμερα πολύ λίγες Καλύβες.
Read More ->>

7:01 μ.μ.

Αριθμοί

0 σχόλια

ΑΡΙΘΜΟΙ
 ΑΡΙΘΜΟΙ
Εισαγωγή
Η ονομασία του τέταρτου βιβλίου της Πεπατεύχου "Αριθμοί" οφείλεται στο ότι τα τέσσερα πρώτα κεφάλαια του αναφέροπαι σε μια απογραφή του ισραηλιτικού λαού κατά την αναχώρησή του από το όρος Σινά, ενώ για μια δεύτερη απογραφή, πριν από την είσοδο στη Χαναάν, γίνεται λόγος στο κεφ. 26. Στην Εβραϊκή Βίβλο το έργο τιτλοφορείται "Μπεμιδμπάρ" (= Στην έρημο) από τις πρώτες σημαπικές λέξεις του κειμένου του.
Το περιεχόμενο του βιβλίου καλύπτει περίοδο σαράπα ετών, κατά τη διάρκεια των οποίων ο λαός του Θεού περιπλανιέται στην έρημο. Στην αφήγηση, που συνεχίζει την ιστορία από το τέλος του βιβλίου της Εξόδου, επάσσοπαι και διατάξεις τελετουργικού και ηθικού χαρακτήρα, που συμπληρώνουν τη νομοθεσία του Σινά ή προετοιμάζουν την εγκατάσταση στη Χαναάν.
Μετά την αναχώρηση από την περιοχή του όρους Σινά, οι Ισραηλίτες πορεύοπαι μέσα από
Read More ->>

5:14 μ.μ.

Θεολογική μαρτυρία της Εκκλησιαστικής Λατρείας

0 σχόλια
Η ΘΕΟΛΟΓΙΚΉ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΛΑΤΡΕΙΑ
ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Δ. ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΥ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Το Τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής Σχολης τoυ Πανεπιστημίου Άθηνων μoυ έκαμε τή μεγάλη τιμή νά μoύ άναθέσει άπο το άκαδημαικό ετος 1992/93 τή διδασκαλία τoυ ύποχρεωτικού μαθήματος (Ίστοpία καi Θεολογία της Λατρείας). 'Ήδη ομως άπο το άκαδημ. ετος 1988/89 -μετά τήν άποχώpηση άπο τήν ένεργο ύπηρεσία τoυ Όμοτίμου σήμεpα Καθηγητού καi πρ. Πρυτάνεως του Πανεπιστημίου Άθηνων Χ. Εύαγγέλου Θεοδώpου, σεβαστού μου διδασκάλου- ειχα άναλάβει τή διδασκαλία των μαθημάτων της (Λειτουργικής και Όμιλητικής).


Read More ->>

5:12 μ.μ.

Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου Βιος και Λογοι

1 σχόλια
 ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ 
BΙΟΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΙ

© Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής-Χρυσοπηγής

ΒΙΟΣ
Δεν ήθελα καθόλου να κάθομαι. Ήθελα να πάω εδώ, να πάω εκεί, να ποτίσω, να κόψω ξύλα. Κι όλ’ αυτά με μία μετάνοια κάθε φορά. Είχα πολλή χαρά κι αγαλλίαση. Ένιωθα γεμάτος κι έτρεχα. Έτρεχα, δεν περπατούσα. Ντρεπόμουνα, όμως, να με βλέπουν οι Γέροντες να τρέχω, γι’ αυτό περπατούσα σιγά σιγά στην αρχή κι όταν απομακρυνόμουν, έτρεχα. Φτερά έκανα να πάω γρήγορα και να γυρίσω γρήγορα στους Γέροντές μου. Ζωή χαρισάμενη, τι να σας πω! Αυτή η ζωή είναι όντως αγγελική. Είχε κι εκείνος ο ευλογημένος ο Γέροντάς μου πολλή προθυμία. Μου έλεγε: «Πήγαινε εδώ, πήγαινε εκεί …». Έ, είχαμε βέβαια και πολλές δουλειές. Μου είχανε δώσει την επίβλεψη του κελλιού. Είχαμε σπίτι νοικοκυρεμένο. Είχαμε ελιές, είχαμε λίγα δέντρα, είχαμε και κηπευτικά.
Read More ->>

5:09 μ.μ.

Οι τελωνισμοί τών Ψυχών

0 σχόλια
 ΟΙ ΤΕΛΩΝΙΣΜΟΙ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ

Και έν τώ καιρώ της έξόδου μου τήν άθλια ν μου ψυχήν περιέπουσα καΐ τάς σκοτεινός όψεις των πονηρών δαιμόνων πόρρω αύτης άπελαύνουαα έν δέ τη φοβέρα ήμέρα της Κρίσεως, της αΙωνίου με ρυομένη κολάσεως, και της Απορρήτου δόξης τοϋ σοϋ Υίοΰ καί θεοΰ ήμών κληρονόμον με άποδεικνύουσα.

ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ
Μαθητού Άγ. Βασιλείου τοϋ Νέου
Ο ΤΕΛΩΝΙΣΜΟΙ των ψυχών κατά την ώραν του θανάτου ήτοι φοβερά όπτασία περί των δαιμονικών Τελωνίων, πού άπαντα ή ψυχή έξερχομένη έκ του σώματος, και περί παραδείσου, κολάσεως και μνημοσύνων
ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΚΔΟΣΗ ΑΘΗΝΑΙ 1995

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ή διήγησις ούτή έλήφθη άπό τήν περίληψιν τοϋ βιβλίου «Στόμα θανάτου» τής "Ιεράς Μονής Κωνσταμονίτου, τό όποιον λόγω του όγκου του κυκλοφόρησε κατ' αρχάς σε όλίγας μόνον χιλιάδας αντιτύπων και σώζεται εις δύο χειρογράφους Κώδικας του "Αγίου Όρους, εις τάς θιβλιοθήκας της "Ιεράς Μονής "Αγίας "Αννης και 'Ιεράς Μονής Κωνσταμονίτου.
Παλαιότερον, λόγω τών δυσκολιών πού παρουσίασαν ή έκτύπωοις τών βιβλίων τόσον εις τήν 'Ελλάδα οσον και εις τόν Όρθόδοξον κόσμον του έξωτερικού, έκυκλοφόρησον πολλοί είκονογραφίες, οί όποιοι περιγράφουν τόν Τελωνισμόν της Ψυχής. Άργότερον όμως ομάς Ζηλωτών άγιορειτών έξέδωκε τό βιβλίον «Στόμα θανάτου» εις αρκετά αντίτυπα και έν συνεχεία πολλοί Όρθόδοξοι Χριστιανοί συνέχισαν τήν εκδοσίν του.
Read More ->>

5:08 μ.μ.

5:06 μ.μ.

Κατάκριση η μεγάλη αδικία

0 σχόλια
 ΚΑΤΑΚΡΙΣΗ Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΔΙΚΙΑ
Γέροντας Παϊσιος ο Αγιορείτης

Πηγή: Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου "Λόγοι" τ. Ε΄ "Πάθη και Αρετές". Ι. Ησυχαστήριον "Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος" Σουρωτή Θεσσαλονίκης.

Read More ->>

5:04 μ.μ.

Το προπατορικό αμάρτημα κατα την Ορθόδοξη παράδοση

0 σχόλια
 ΤΟ ΠΡΟΠΑΤΟΡΙΚΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Η διδασκαλία για το προπατορικό αμάρτημα, όπως διαμορφώθηκε στην ορθόδοξη παράδοση από τους Έλληνες Πατέρες, διαφέρει αισθητά από την αντίστοιχη διδασκαλία των λατίνων Πατέρων και ιδιαίτερα του ιερού Αυγουστίνου. Κι’ αυτό είναι ευνόητο, γιατί οι προϋποθέσεις που υπήρχαν στις δύο παραδόσεις για το θεολογικό προβληματισμό σχετικά με το εν λόγω ζήτημα, καθώς και οι προκλήσεις που συνετέλεσαν στην ανάπτυξη και διαμόρφωση της σχετικής διδασκαλίας ήταν διαφορετικές σε Ανατολή και Δύση.

Read More ->>

4:59 μ.μ.

Παράδεισος και Κόλαση

0 σχόλια
ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΚΑΙ ΚΟΛΑΣΗ 

Ο λόγος  για παράδεισο και κόλαση στην Καινή Διαθήκη είναι συχνός.  

Στο  Λουκ.   23,  43  ο  Χριστός λέει  στον   ληστή:«σήμερον μετ’ ἐμοῦ  ἔσῃ  ἐν τῷ παραδείσῳ». Στον  παράδει σο όμως αναφέρεται και  ο ληστής  λέγοντας (23.42): «μνήσθητί μου Κύριε […] ἐν τῇ  βασιλεία σου».  Κατά  τον  Βουλγαρίας Θεοφύλακτο (P.G. 123, 1106) «ὁ γὰρ  ληστής ἐστι  μὲν ἐν παραδείσῳ, ἤτοι  τῇ βασιλείᾳ».

Ο Απ.  Παύλος (Β΄ Κορ.  12, 3-4)  ομολογεί  ότι  ήδη  σ’ αυτόν τον κόσμο,  «ἡρπάγη εἰς  τὸν  παράδεισον καὶ  ἤκουσεν ἄρρητα ρήματα, ἃ οὐκ  ἐξὸν ἀνθρώπῳ λαλῆσαι». Στην  Αποκάλυψη διαβάζουμε:  «Τῷ νικῶντι δώσω  αὐτῷ φαγεῖν ἐκ  τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς,  ὅ ἐστιν ἐν τῷ παραδείσῳ τοῦ Θεοῦ μου»  (2,7) Και ο Αρέθας  Καισαρείας ερμηνεύει: «παράδεισον τὴν  μακαρίαν καὶ αἰωνίζουσαν ἐκληπτέον ζωήν» (P.G.106, 529). Παράδεισος-αιώνιος ζωή-βασιλεία Θεού  ταυτίζονται.

Για την κόλαση:  Ματθ.  25.46 («εις κόλασιν  αιώνιον»),  25, 41 (πυρ αιώνιον), 25, 30  «σκότος εξώτερον», 5, 22 «γέεννα  πυρός». Α΄ Ιω.4,18 («…ότι ο φόβος  κόλασιν  έχει»). Με όλους  αυτούς τους  τρόπους δηλώνεται αυτό  που  εννοούμε  με τον  όρο «κόλασις».
Read More ->>

4:50 μ.μ.

Αγιος Λουκάς Αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως και η τέχνη της χιρουργικής του

0 σχόλια
 ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΥΜΦΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΚΡΙΜΑΙΑΣ ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΤΟΥ


ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΥΜΦΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΚΡΙΜΑΙΑΣ ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΤΟΥ
Του Αρχιμανδρίτου π. Αχιλλίου Τσούτσουρα
Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου

Στον κόσμο αυτό που καθημερινά πάσχει και υποφέρει από πολλά και ποικίλα προβλήματα, ανεκτίμητο δώρο παραμένει η υγεία. Όταν έχουμε υγεία, χαιρόμαστε, εργαζόμαστε, κινούμεθα, προσφέρουμε. Κι έχουμε υποχρέωση να φροντίζουμε την υγεία μας. Γιατί το ευάλωτο πραγματικά στις αρρώστειες και την φθορά σώμα μας είναι Βαπτισμένο και μυρωμένο. Είναι υπηρέτης της αθάνατης και άφθορης ψυχής μας. Είναι «ναός του εν ημίν Αγίου Πνεύματος» (Α΄Κορ. στ΄19).

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει χαρακτηριστικά: «Θεέ μου δος μου την υγεία για να μπορώ να κάμω την νηστεία και να Σε υπηρετώ». Και στο Σοφό Σειράχ διαβάζουμε: «Τίμα ιατρόν και γαρ αυτόν έκτισε Κύριος» (Τίμα τον γιατρό, γιατί ο Κύριος τον δημιούργησε και κείνον) (Σ. Σειράχ 38). ’κου τις συμβουλές Του, τήρησε τις οδηγίες Του και παράλληλα έχε εμπιστοσύνη στην Πρόνοια του Θεού

Read More ->>

4:47 μ.μ.

Μακάριος ο Αιγύπτιος 50 Ομιλίες Πνευματικές

0 σχόλια
ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ 50 ΟΜΙΛΙΕΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ by ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ
ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ 50 ΟΜΙΛΙΕΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ

Μ' ένα στόμα καί μιά καρδιά όλοι oι Μοναχοί του Άγίου Όρους μαρτυρούν δτι ένα από τά έντρυφήματα ύψηλής στάθμης καί μορφώσεως μοναχικού ήθους είναι οί «50 όμιλίες» του Άββα Μακαρίου του Αιγυπτίου. Τό έργο αύτό είναι γεμάτο άπό πνευματική χάρη καί γλυκύτητα. Μέσα σ' αύτό μέ πολλή χαρη αναπτύσσει ό Άββάς Μακάριος τις ψυχικές δυνάμεις, τις άρετές, τά πάθη καί τούς άσκητικούς άγώνες προς άπόκτηση των άρετών καί καταστολή των παθών. 

Τί μπορούμε νά πούμε γιά τiς «ύπέρ μέλι καί κηρίον» γλυκύτατες αύτές όμιλίες, τις θεοφόρες, Χριστοφόρες, Πνευματοφόρες της άγιασμένης όντως ψυχής τού θεοφόρου τούτου πατρός άπό τό Πανάγιο Πνεύμα, πού μαζί μέ τόν Πατέρα καί τον Υίό εΐχαν σκηνώσει στόν "Οσιο Μακάριο, κατά τόν λόγο τού Κυρίου 'Ιησού «... πρός αύτόν έλευσόμεθα καί μονήν παρ' αύτφ ποιήσωμεν». θά τολμούσε νά πει κανείς ότι έφθαναν καί μόνες αύτές οί όμιλίες τού άββά Μακαρίου καί θά ήσαν άρκετές νά στηρίξουν τις ψυχές, νά τις παιδεύσουν καί νά τις άνυψώσουν μέχρι τού θρόνου τού θεού, έφ' δσον θά τις άκολουθήσουν πιστά.   

Read More ->>

4:45 μ.μ.

Βατοπεδινές Κατηχήσεις

0 σχόλια
ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΕΣ ΚΑΤΗΧΗΣΕΙΣ
Γέροντος Ιωσήφ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ο λόγος, προφορικός ή γραπτός, αποτελεί κατά την Αγίαν Γραφήν και την πατερικήν παράδοσιν το κυριώτερο μέσο μεταδόσεως της «καινής εν Χριστώ ζωή». Η οντολογική μεταμόρφωσις ή θέωσις είναι μία πνευματική γέννησις του ανθρώπου. Τα τέκνα ονομάζονται μαθηταί, ο δε πατήρ αποκαλείται διδάσκαλος. Ο απ. Παύλος συνδέει την γέννησιν των πνευματικών του τέκνων, Κορινθίων, με τον ευαγγελικόν λόγον. «Εάν γαρ μυρίους παιδαγωγούς έχητε εν Χριστώ, αλλ ου πολλούς πατέρας. Εν γαρ Χριστώ Ιησού δια του ευαγγελίου εγώ υμάς εγέννησα». (Α Κορ. δ΄, 15). Εν τη Καινή Διαθήκη τονίζεται η κατ εξοχήν αναγεννητική δύναμις του λόγου του Θεού.
Και εις τους ασκητικούς Πατέρας ο λόγος έχει βασικήν σημασίαν. 


Ο πνευματικός υιός ή υποτακτικός δέχεται τον λόγον του πνευματικού πατρός ή Γέροντος, ως εκ Θεού προερχόμενον και ως μέσον δια του οποίου μεταγγίζεται εις την ψυχήν του η αναγεννητική δύναμις της Θείας Χαριτος.
Δια τούτο βλέπομεν να επαναλαμβάνεται συνεχώς η παράκλησις: «Αββά ειπέ μοι λόγον ίνα σωθώ».


Κατά τον άγιον Μακάριον ο «κακός λόγος» μεταβάλει τους καλούς εις κακούς. Αντιθέτως δε ο «καλός λόγος» και τους κακούς ποιεί καλούς.

Read More ->>

3:55 μ.μ.

Διδακτορικό Πατρός Εφραίμ

0 σχόλια
ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΟ ΠΑΤΡΟΣ ΕΦΡΑΙΜ
Αρχιμ. Εφραίμ Τριανταφυλλόπουλος
Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Σισανίου & Σιατίστης
Read More ->>

3:47 μ.μ.

Ο Θάνατος και η υπέρβαση στο Εργο του Νικου Γαβριήλ Πεντζεκίδη

0 σχόλια
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΟΥ  ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΓΑΒΡΙΗΛ ΠΕΝΤΖΙΚΗ
ΙΩΑΝΝΟΥ Γ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΥ (π. ΕΦΡΑΙΜ), ΑΕΜ 1220

Μεταπτυχιακή Διπλωματική Ἐργασία
Σύμβουλος καθηγητής: Ἀνέστης Γ. Κεσελόπουλος

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΜΗΜΑ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ
ΤΟΜΕΑΣ ΗΘΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑΣ

Read More ->>
 

histats





Συνολικές προβολές σελίδας


eXTReMe Tracker

| ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ © 2009. All Rights Reserved | Template Style by My Blogger Tricks .com | Design by Brian Gardner | Back To Top |